امنیت برای یک دولتمرد اجتماعی

شبکه‌های اجتماعی و به خصوص فیسبوک به سرعت تبدیل به یکی از جذاب‌ترین روش‌های برقراری تعامل مستقیم با مخاطبان در گروه‌های مختلفی شده است. مخاطبان چه در دسته مشتریان تجاری و چه مردم عادی باشند در بسیاری از موارد آنچه می‌بینند را به عنوان یک واقعیت قبول می‌کنند و حس تعامل دوطرفه بدون قیچی بر جذابیت این موضوع افزده است. هر چند حفظ ایمنی در شبکه‌های اجتماعی یک موضوع قراردادی است و نه تولیدکننده محتوا و نه مصرف‌کننده کنترل دقیقی بر حفظ امنیت ندارند، اما شاید تولیدکنندگان محتوا در شبکه‌های اجتماعی بتوانند در آگاهی بخشی بر این موضوع نقشی داشته باشند.

استفاده از شبکه‌های اجتماعی و به خصوص فیسبوک در دولت دهم، نوید بخش درک اهمیت تعامل شفاف با مردم از سوی دولتمردان (که البته خانم‌های کابینه‌ را هم شامل می‌شود.) است. ادامه این مطلب، اشاره به برخی موارد امنیتی در این خصوص دارد.

  • اگر موقعیت حساس و کلیدی دارید (مثلا وزیر هستید) لازم است بدانید قوانین شبکه‌های اجتماعی هیچ تفاوتی میان شما و من قرار نمی‌دهد، مگر اینکه صفحه و پروفایل شما تایید شده باشد. مطمئن هستم طرفداران زیادی برای اینکه صفحات رسمی کابینه تبدیل به Verified Page شوند، می‌توانند به کابینه اجتماعی دولت دهم یاری رسانند.
  • اگر وزیر خارجه محبوبی هستید که در توییتر هم فعالیت می‌کنید، شما هم می‌توانید Verified Twitter Account دریافت کنید. شاید به این روش مخاطبان شما با خیال راحت‌تری مطالب شما را دنبال کنند و فالس‌نیوزی‌ها کمتر بهانه‌ داشته باشند.
  • هر چند دولتمرد اجتماعی می‌تواند از دیوارهای قیچی عبور کند، اما در هر صورت و شاید هم بیشتر شامل اثرات تحریم خواهد بود. این مشکلی است که من برای آن راه‌حلی ندارم، به جز اینکه دولتمردهای اجتماعی بتوانند حق دسترسی برابر به اطلاعات را برای مردم ایران نیز فراهم کنند.
  • به احتمال زیاد، دولتمردهای اجتماعی روشی مانند مردم عادی برای استفاده از فیسبوک استفاده می‌کنند. توصیه می‌کنم اگر از همان روش مردم عادی استفاده می‌کنید، کمی آن را امن‌تر و حداقل اختصاصی‌تر کنید. احتمالا دولتمردهای اجتماعی تمایلی به دسترسی‌های غیر مجاز به حساب‌های کاربریشان ندارند.
  • معمولا عکاسان حرفه‌ای و خبری در عکاسی از اماکن دولتی و حساس، شیوه‌های ابتدایی را رعایت می‌کنند تا تصاویر آن‌ها شامل اطلاعاتی که عمومی نیست نباشد. بد نیست تمام دولتمردهای اجتماعی نیز در این خصوص حساسیت کافی به خرج دهند و مثلا مراقب کاغذها و دست‌نوشته‌های روی میز آقای وزیر باشند.
  • تصاویر و فایل‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شوند، برخی اوقات شامل اطلاعات اضافی مانند EXIF‌تصاویر و داده‌های مربوط به موقیعت (Location) تصاویر است. امیدوارم کابینه اجتماعی آگاهی رسانه‌ای اولیه‌ای برای دولتمردهای اجتماعی داشته باشد.
  • داده‌های مکانی که عموما تحت نام Location Service در شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌شوند، می‌توانند حساس باشند. امیدوارم کابینه اجتماعی آگاهی رسانه‌ای اولیه‌ای برای دولتمردهای اجتماعی در این خصوص هم داشته باشد.
  • فیسبوک، توییتر و هر محصولی که قسمتی از آن دارایی مستقیم و یا غیر مستقیم ایالات متحده آمریکاست، به صورت قانونی (و نه توهم بر انگیز) می‌تواند شامل هر تفسیری بر اساس USA PATRIOT Act قرار گرفته شود.  لطفا پیش از انتشار هر مطلب و فعالیتی به این موضوع توجه کنید و حداقل مخاطبان خود را نیز از این موضوع آگاه فرمایید. نگرانی عمده من شاید پیام‌های مستقیمی است که احتمالا هزاران فرد عادی برای دولتمردهای اجتماعی ارسال می‌کنند.
  • شاید ایرانی‌ها نیز بتوانند از مزایای Information for Law Enforcement Authorities استفاده کنند. باز هم توانمدی دولتمردهای اجتماعی برای برقراری حق دسترسی برابر به اطلاعات مطرح می‌شود.

امیدوارم دولتمردهای اجتماعی روشی پیشه کنند تا تمامی مردم ایران، بتوانند مطالب آنان در شبکه‌های اجتماعی را دنبال کنند. به نظر شخصی من، عدالت حکم می‌کند تا اگر فردی نمی‌تواند و یا نمی‌خواهد از قیچی عبور کند نیز بتواند مطالب دولتمردهای اجتماعی را ببیند و بخواند.

1 دیدگاه دربارهٔ «امنیت برای یک دولتمرد اجتماعی»

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا