از امروز تقریبا ۲۴۶ هفته تا ایران۱۴۰۰ باقی‌مانده است. ۴ سال و ۸ ماه. چهار سال پیش خاطره اولین استخدام را در سال هشتم نوشتم. هنوز هم مثل همیشه از رییس خوبم آقای کیاری خاطره‌های خوب و لذت بخش دارم. رییس عزیز فرانسه درس خونده بود و فرانسوی فکر می‌کرد و همین اختلاف بین انگلیسی نیمچه نمیه من و عادات فرانسوی ایشان درس‌های خوبی داشت. همیشه چیزی که ما فکر می‌کنیم درست نیست و زاویه نگاه کردن خیلی وقت‌ها نحوه‌ی قضاوت رو تغییر می‌ده. ژوییه یا ژوئیه یا ژولای یا جولای یا مرداد فرقی نمی‌کنه. مهم یک ماه گرم و شاد تابستانی هست که باید برای پاییز برنامه‌ریزی کرد.
فکر می‌کنم سیزدهمین سال قشنگ کاری رو باید با بیشتر دونستن در مورد کارهام و خطاهام شروع کنم و چی بهتر از نوشتن در موردشون. توی این چند سال اخیر تعداد انگشت شماری از بلاگ‌های قدیمی باقی مونده و شبکه‌های اجتماعی جای خیلی حرف‌ها رو گرفته. نوشتن (آن هم به سبک خودمانی) ارزش و لذت بسیار بیشتری حداقل برای من داره. سالگرد دوازدهمین سال رو کمی زودتر با شروع ماه جولای دوست‌داشتنی شروع می‌کنم.
دیدگاهتان را بنویسید