امروز نهمین سالگرد آغاز به کار رسمی من است. به سبک سال هشتم، دوست دارم تا زمانی که امکانپذیر است، هر سال سومین روز مرداد، مرور کوچکی بر کارهایم داشته باشم.
- بعد از تجربه پارس خودرو، من وارد همکاری با شرکتهای خصوصی شدم. تجربهی اولم همکاری با شرکتهای تامین کننده تجهیزات شبکه بود که بسیار کوتاه مدت بود. در ۴ ماه کسل کننده شاید با بسیاری از مشکلات این بخش آشنا شدم و در سالهای بعدی، همواره به این بخش کمی با تردید و شک نگاه میکردم.
- بعد از این دوران، همکاری ۴ ساله من با گروه شرکتهای یاس ارغوانی آغاز شد. این گروه، با وجود اینکه شاید نام پرآوازهای نداشته باشد، پروژههای آموزندهای داشت و هم اکنون نیز به تصورم جزو شلوغترین و ثروتمندترین شرکتهای صنعت انفورماتیک ایران است. این گروه به واسطه راهاندازی توسط مجموعهای از افراد با تجربه، محیط بسیار مناسبی برای من به جهت آشنایی و آموختن اصول کار حرفهای بود. شاید بزرگترین مشکل این مجموعه (مانند بسیاری از شرکتهای دیگر) چیره شدن روابط غیر حرفهای پس از بالغ شدن این مجموعه بود.
- در تمامی این سالها یکی از مهمترین آموختههای من لزوم تربیت و حفظ سرمایههای انسانی قابل مدیریت بود. نیروی کار، چه حرفهای و چه تازهکار، قسمتی از زنجیره راهبری کارهای هر تیم را تشکیل میدهد و همگی با داستان تحمل یک زنجیر آشنا هستید.
به استقبال سال دهم همراه با ۳۰ سالگی میروم :)
دیدگاهتان را بنویسید