رابطه‌ی بسیار نزدیکی بین پهپادها و دنیای امنیت اطلاعات وجود دارد. علاوه بر سرگرمی‌های بسیار زیادی که پرنده‌های بدون سرنشین برای علاقه‌مندان به تکنولوژی دارند، عملیات شناسایی و تجسس بوسیله پهپادها به صورت گسترده‌ای بر ساختارهای مدیریت امنیت اطلاعات و ارتباطات وابسته است. سیستم‌عامل‌های بلادرنگ، مسیرهای ارتباطای مخابراتی و دیتا، و همچنین نیاز به رمزنگاری‌های مختلف پهپادها را سوژه‌ی مناسبی برای هک‌های مختلف کرده است. در دو سال اخیر، مرزهای هوایی ایران، شاید بیشتر از هر کشور مستقل دیگری تردد چنین پرنده‌هایی را تجربه کرده است.

من تمامی این موارد را همانند نوشته‌ای که پیش‌تر تحت عنوان تردید در ساختارهای امنیت اطلاعات منتشر کرده‌ام، به علت ناکار‌آمدی نظام‌های اطلاعاتی فعلی می‌دانم. این حملات، ریسک‌ها و آسیب‌پذیری‌ها چه خوب و چه بد، نشانه‌های واقعی و خطرناکی هستند از اینکه ما در میانه حملات ترکیبی نظامی، الکترونیکی و سایبری هستیم. چه تصور کنیم این حرف‌ها اغراق آمیز است و چه فکر کنیم برخی از این موارد توهمات سیاسی و دولتی است، باید به حریم شخصی و آسیب‌های سایبری که هر روز بیشتر امکان پذیر می‌شوند، بیشتر فکر کنیم.


دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *