روش‌هایی که پیش از این برای پیاده‌سازی امنیت اطلاعات استفاده می‌شده‌اند، در یک سال اخیر با مشکلات عمده‌ای مواجه شده‌اند. از سال پیش، به صورت عمده‌ای، ناامنی در فضاهای مختلف اطلاعاتی در حال گسترش است. یک مرور می‌توانید داشته باشید:
- نفوذ زئوس و جمع‌آوری اطلاعات بی‌شماری از سطح و عمق شبکه‌های ارتباطی
- تولید، انتشار و گسترش استاکس‌نت در محیط‌هایی که از پیش هدف گیری شده بودند
- توانایی تخریب گسترده گروه‌های نوجوان و غیر دولتی ـ اشاره مستقیم به گروه انانیموس
- اثبات ناکارآمدی ابزارهای تامین امنیت اطلاعات شبکه برای سازمان‌های عریض و طویل و حرفه‌ای – اشاره مستقیم به ماجراهای سونی و گاردین و سایر سایت‌هایی که از انتقام‌های انانیموس در امان نماندند.
- نفوذ به وب‌سایت‌ها و سامانه‌هایی که توسط افراد حرفه‌ای نگهداری می‌شوند ـ اشاره به نفوذ به سورس فورج و اخیرا کرنل دات اورگ
- اثبات امکان پذیری حملات MITM در مقیاس‌های بزرگ – اشاره به آنچه برای گوگل پیش آمد
- نفوذ به امن‌ترین سیستم‌های دفاعی با استفاده از اشتباهات انسانی – اشاره به ماجراهای RSA و لاکهیدمارتین
برای من، این ۷ مورد کافی است تا اطمینان پیدا کنم، در مورد کارآمدی روش‌های پیشین باید بهتر فکر کرد.
دیدگاهتان را بنویسید